دوستت دارم چون تنهاترین ستاره زندگی منی

دوستت دارم چون تنها ترین مصراع شعر منی

دوستت دارم چون تنها ترین فکر تنهایی منی

دوستت دارم چون زیباترین لخظات زندگی منی

دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی

دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی

دوستت دارم چون به یک نگاه عشق منی

به او بگویید دوستش دارم با صدایی آهسته ، آهسته تر از صدای بال پروانه ها

 به او بگویید دوستش دارم با صدایی بلند ، بلند تر از صدای پرواز کبوتران عاشق

به او بگویید دوستش دار م با هیچ صدایی، چون فریاد دوستت دارم نیاز به صدای بلند یا کوتاه ندارد

فریاد دوستت دارم را میتوان با تپش یک قلب به تمام جهانیان رساند

پس بگذار بدون هیچ شرمی بگویم 

دوستت دارم........

 مهربانم اگر بگويم تو را از ماه و ستاره ها و خورشيد و تمام هستي بيشتر دوست دارم باور كن كه اين حرف دروغ است

 ,اگر بگويم تو را مثل گلي دوست دارم بازم دروغ است يگانه محبوبم حاضرم بگويم تو را مثل خدا دوست دارم و

ميپرستم ! خدايي كه تو را آفريده و مرا در گروه عشق تو حس كرد پس من نيز خود را نه بخاطر تو و تو را بخاطر روحت و

روحت را بخاطر دل مهربانت دوست دارم. چون غروب خيلي قشنگه تو خود خود غروبي چه كنم قحطي واژه ست, هر چه

 هستي خيلي خوبي.....

کودک نجوا کرد:خدایا با من صحبت کن و یک چکاوک در

چمنزار آواز خواند ولی کودک نشنید

پس کودک فریاد زد:خدایا با من صحبت کن!و آذرخش در آسمان غرید ولی کودک متوجه نشد

کودک فریاد زد :خدایا یک معجزه به من نشان بده و یک زندگی متولد شد ولی کودک نفهمید

کودک در نا امیدی گریه کرد و گفت: خدایا مرا لمس کن و بگذار تو را بشناسم،پس خدا نزد کودک آمد و او را لمس کرد

ولی کودک بالهای پروانه را شکست و در حالی که خدا را درک نکرده بود از آنجا دور شد.

روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت . فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این

گونه می گفت: می آید ؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که دردهایش را

در خود نگاه میدارد.

و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست. فرشتگان چشم به لب هایش دوختند، گنجشک هیچ

نگفت و خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست.

گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم، آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام. تو همان را هم از من

گرفتی. این طوفان بی موقع چه بود؟ چه می خواستی؟ لانه محقرم کجای دنیا را گرفته بود؟ و سنگینی بغضی راه

کلامش بست.

سکوتی در عرش طنین انداخت فرشتگان همه سر به زیر انداختند. خدا گفت:ماری در راه لانه ات بود. باد را گفتم تا

لانه ات را واژگون کند. آن گاه تو از کمین مار پر گشودی.

گنجشگ خیره در خدائیِ خدا مانده بود.

خدا گفت: و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی! اشک در

دیدگان گنجشک نشسته بود. ناگاه چیزی درونش فرو ریخت ...

های های گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد ...........

ساحل را با قدم هایت موج را با آوای صدایت غروب را با نوازش چشمانت باد را با شانه زدن موهایت زمستان را با

گرمی دستانت غم را با تکیه بر شانه هایت تاریکی را با شمع وجودت ماه را با روشنی چشمانت محبت را با نوازش

دستانت زیبایی را با طراوت خنده هایت شادی را با لبخند پنهانت وجدایی را با گریه های دنیا می خواهم

گرم و خاموش کنارم بنشین

تو سراپا سخنی

در سکوت تو جهانی خفته است

چشم از چشم من خسته مدار

غم سنگین دلم را تو فقط می دانی

که تو در جان منی

و تو همزاد منی

تو پرستوی بهارانم باش

از دلم کوچ مکن

که دلم مست بهار است

 کسی از دلم خبر ندارد کسی نمی داند در این لحظات دوری و فراق من چه میکشم


کسی نمیداند دردهای انباشته در دلم کاسه صبرم را لبریز کرده و


باز کسی از نگاهم نمی خواند دلتنگم ،


درد دوری و هجران درد نبود و فراق بر من چیره گشته و من آهسته آهسته


بی تو در تنهایی خواهم مرد...........

 اگر مي دانستي که چقدر دوستت دارم سکوت را فراموش مي کردي تمامي ذرات وجودت عشق را فرياد مي کرد اگر

 مي دانستي که چقدر دوستت دارم چشمهايم را مي شستي و اشکهايم را با دستان عاشقت به باد    مي دادي اگر 

مي دانستي که چقدر دوستت دارم نگاهت را تا ابد بر من مي دوختي تا من بر سکوت نگاه تو رازهاي يک عشق

 زميني را با خود به عرش خداوند ببرم اي کاش مي دانستي...

فاصله عشق هاي معمولي را از بين ميبرد و عشق هاي بزرگ را شدت مي بخشد

مانند باد که شمع را خاموش مي کند و آتش را شعله ور مي سازد

پس بيا فاصله ها را کم کنيم از غم عشقمون کم کنيم.

یک نفر...

 یک جایی...

تمام رویا هاش لبخند توست

و زمانی که به تو فکر می کنه

احساس می کنه که زندگی واقعا با ارزشه

پس هر وقت احساس تنهایی کردی

این حقیقت را به خاطر بسپار

یک نفر...

یک جایی...

در حال فکر کردن به توست.........

بدان كه براي زيستن دو قلب لازم است...

 قلبي كه هديه دهد وقلبي كه هديه پذيرد.

قلبي كه سخن گويد وقلبي كه پاسخ دهد.

 قلبي كه دوستش بداري و قلبي كه دوستت بدارد.

 قلبي براي من وقلبي براي تو.

 غم تنها ترین تنهای دنیا

تویی زیباترین زیبای دنیا

تو مثل امید یک قناری

قراری بر دل هر بی قراری

منم یلدای بی پایان عاشق

تو بودی مرحم زخم شقایق

تویی لالایی خواب خوش آواز

بالم را مشکن در اوج پرواز

نگاهت را می پرستم ای نگارم

فدای تار مویت هر چه دارم

عزيزم تو اولين کسي هستي که عشقش در قلبم متولد شد

و تولد عشق تو در بهار را تا پايان حيات بشر به کما خواهم برد

از طرف دوست دار هميشگي تو . . 
 

می نویسم تا بدانی که :
هر چه داغ ها کهنه تر شود دیر تر از یاد خواهد رفت !
می نویسم تا بدانی :
باران ابرها زود گذرند و باران چشم عاشق ماندگار تر !
می نویسم تا بدانی :
رد پا فانی و رد عشق سوزنده تر از هر آتش !
می نویسم تا بدانی :
اسم ها تکراری ولی یادشان همواره قشنگ !
می نویسم تا بدانی :
دوستت دارم
و یادت ماندگارتر از هر چه در یادم خواهد ماند ! ! !
می نویسم :
به امید دیدار
تو اگه دلتنک منی
یک به یک فاصله ها را بردار

کدوم سد سکوت پر میکشی چکاوکم؟- چرا به من شک میکنی من که منم برای تو--لبریزم از عشق تو وسر شارم از

 هوای تو دست کدوم غزل بدم نبض دل عاشقامو--پشت کدوم بهانه ها پنهون کنم هق هقمو--گریه نمیکنم نرو آه

 نمیکشم بشین-- حرف نمیزنم بمون-- بغض نمیکنم ببین--سفر نکن خورشیدکم ترک نکن من را نرو -- نبودنت مرگ منه

راهی این سفر نشو--نزار که عشق من و تو اینجا به آخر برسه--بری تو و مرگ من از رفتن تو سر برسه نوازشم کن و

ببین عشق میریزه از تنم -صدا کن و ببین

نشسته ام به روی ابر خاطرات

ساکت وخموش

و فقط یاد توست که هر لحظه موسیقی قلبم را می نوازد

و شیرینی روزهای با تو بودن  گهگاهی صورتم را نوازش می کند

چه قدر دلم برایت تنگ است نازنینم...

شب روی جاده نمناک می خوانم هر مهتاب تو را

و تو آرام می آیی و می نشینی در سکوت سینه ام

زیر لب با شوق صدایت می زنم

و تو دست در دستم می نهی

و چشمهای فسونگرت می برد مرا...

گوش کن نبضم از طغیان خون متورم شده است

و تنم از وسوسه ای می سوزد

تو را می خواهم برای بودنت ...ماندنت...همیشه و همیشه

عزیزم این قلب کوچک و شکسته و پر از عشق من تنها هدیه ای است از طرف من به
  تو.............

 وقتي کسي رو دوس داري،حاضري جون فداش کني

حاضري دنيارو بدي، فقط يه بار نيگاش کني

به خاطرش داد بزني،به خاطرش دروغ بگي

رو همه چي خط بکشي،حتّي رو برگ زندگي

وقتي کسي تو قلبته،حاضري دنيا بد بشه

فقط اوني که عشقته،عاشقي رو بلد باشه

قيد تموم دنيارو به خاطرِ اون مي زني

خيلي چيزارو مي شکني ، تا دل اونو نشکني

حاضري که بگذري از دوستاي امروز و قديم

امّا صداشو بشنوي ، شب از ميون دوتا سيم

حاضري قلب تو باشه ، پيش چشاي اون گرو

فقط خدا نکرده اون ، يه وقت بهت نگه برو

حاضري هر چي دوس نداشت ، به خاطرش رها کني

حسابتو حسابي از ، مردم شهر جدا کني

حاضري حرف قانون و ، ساده بذاري زير پات

به حرف اون گوش کني و به حرف قلب باوفات

وقتي بشينه به دلت ، از همه دنيا مي گذري

تولّد دوبارته ، اسمشو وقتي مي بري

حاضري جونت و بدي ، يه خار توي دساش نره

حتي يه ذرّه گرد وخاک تو معبد چشاش نره

حاضري مسخرت کنن ، تمام آدماي شهر

امّا نبيني اون باهات ، کرده واسه يه لحظه قهر

حاضري هر جا که بري ، به خاطرش گريه کني

بگي که محتاجشي و ، به شونه هاش تکيه کني

حاضري که به خاطر ، خواستن اون ديوونه شي

رو دست مجنون بزني ، با غصه ها همخونه شي

حاضري مردم همشون ، تو رو با دست نشون بدن

ديوونه هاي دوره گرد ، واسه تو دس تکون بدن

حاضري اعتبارتو ، به خاطرش خراب کنن

کار تو به کسي بدن ، جات اونو انتخاب کنن

حاضري که بگذري از ، شهرت و اسم و آبروت

مهم نباشه که کسي ، نخواد بشينه روبروت

وقتي کسي تو قلبته ، يه چيزقيمتي داري

ديگه به چشمت نمي ياد ، اگر که ثروتي داري

حاضري هر چي بشنوي ، حتي اگه سرزنشه

به خاطر اون کسي که ، خيلي برات با ارزشه

حاضري هر روز سر اون ، با آدما دعوا کني

غرورتو بشکني و باز خودتو رسوا کني

حاضري که به خاطرش ، پاشي بري ميدون جنگ

عاشق باشي اما بازم ، بگيري دستت يه تفنگ

حاضري هر کي جز اونو ، ساده فراموش بکني

پشت سرت هر چي مي گن ، چيزي نگي گوش بکني

حاضري هر چي که داري ، بيان و از تو بگيرن

پرنده هاي شهرتون ، دونه به دونه بميرن

وقتي کسي رو دوس داري ، صاحب کلّي ثروتي

نذار که از دستت بره ، اين گنجِ خيلي قيمتي 

 براش بنويس دوستت دارم آخه مي دوني آدما گاهي اوقات خيلي زود حرفاشونو از ياد مي برن ولي يه نوشته , به اين

  سادگيا پاک شدني نيست . گرچه پاره کردن يک کاغذ از شکستن يک قلب هم ساده تره ولي تو بنويس .. تو ... بنوي

معشوقی از عاشقش پرسید...من قشنگم؟ عاشق جواب داد ...نه .

 پرسید ... دلش میخواد با اون باشه؟ باز جواب داد ... نه . . . پرسید:اگه ترکت کنم 

گریه میکنی؟  گفت:... نه . معشوق با چشمان پر از اشک می خواست عاشق

 رو ترک کنه که عاشق  دست معشوق رو گرفت و گفت: تو قشنگ نیستی

بلکه زیبایی ... من نمیخوام با تو باشم من نیاز دارم با تو باشم ... اگه بری

 گریه نمی کنم ... میمیرم...............

اگر می تونستم توی دنیا یه چیز دیگه باشم

می خوام اشک تو باشم

که تو چشمات متولد بشم

روی گونه هات زندگی کنم و روی لبت بمیرم

همین، فقط بمیرم ...

كاش آسمان حرف كوير را مي فهميد و اشك خود را نثار گونه هاي خشك كوير مي كرد.

كاش دلها آنقدر خالص بودند كه دعا ها قبل پائين آمدن دستها مستجاب مي شدند.

كاش مهتاب با كوچه هاي تاريك شب آشنا تر بود.

كاش بهار آنقدر مهربان بود كه باغ را به دست خزان نمي سپرد.

كاش در قاموس غصه ها ، شكوه لبخند در معني داغ اشك گم نمي شد.

كاش مرگ معناي عاطفه را مي فهميد...

 صدایت در گوشم زمزمه میشود.........

ونگاهت در ذهنم مجسم ولی...

من تو رامیخوام نه خیالت.........

میدونی چراوقتی میخوای بری تورویا چشمهات رومیبندی؟؟؟؟

 وقتی میخوای گریه کنی چشمهات رو میبندی؟؟؟

 وقتی میخوای کسی رو ببوسی چشمهات رو میبندی؟؟؟؟

  چون قشنگ ترین چیز های این دنیا قابل دیدن نیست............

هر وقت تونستی برفها رو مشکی کنی

 هر وقت تونستی پر کلاغ رو سفید کنی

 هر وقت تونستی آتیش رو بوس کنی

 هر وقت تونستی توی آب نفس عمیق بکشی

بدون من هم می تونم فراموشت کنم..........

تقديم به تمامي آناني که هنوزهم تکه اي از آسمان

در چشــمانشان جرعـه اي از دريا در دستانشان

و تجسمي زيبا از خاطره ايثار گلهاي سرخ در معبد ارغواني دلهــايشان به يادگارمانده است

نخستين چکه ناودان بلند يک احساس را درقالب کلامي از جنس تنفس باغچه هاي معصـوم ياس به روي حجم

سپيـــد يک وبلاگ مي ريزم و آن را با لهجه همه پروانه صفتهاي اين گيتـي بي انتهابه آستان نيلوفري تمامي دلهاي

زلال هديه مي کنم. درپناه خالق نيلوفرهامهربان وشکيبابمانيد. چند خطيست از نوشته هاي دل تنهاي من براي

 تو..................

قشنگ ترین شعرم را برای شب شعر چشمان تو گفتم ، پس تو نیز قشنگ ترین لبخندت را برای برای لحظه دیدار نگهدار

همه را دوست داشته باش ولی به 1 نفر عشق بورز... توی قلب همه باش اما قلبت ماله 1 نفر باشه....

من سکوت را دوست دارم بخاطر ابهت بی پایانش... فریاد را میپرستم بخاطر انتقام گمگشته در عصیانش ...

فردا را دوست دارم بخاطر غلبه اش بر فلک کجمدار... پاییز را می پرستم بخاطر عدم احتیاج عدم اعتنایش به بهار.....

آفتاب را دوست دارم بخاطروسعت روحش.. که شب ناپدید می شود تا ماه فراموش کند حقیقت تلخی را که از او نور میگیرد

زندگی:ایده ال من است من آن را تقدیس میکنم به خاطر اینکه روزی هزار بار نابودش می کنند اما هرگز نمی میرد............

تو دنیا یکی هست که دنیایش تویی / روز و شب در فکر توست ، رویایش تویی /

گلی خوشبوست که عطر و بویش تویی / ماهی کوچکی است که دریایش تویی /

شمعی روشنی هست که نورش تویی / نا امیدی است که امید فردایش تویی /

دلی با یک آرزوی بزرگ که آرزویش تویی / خیالی خسته که آرامش شبهایش تویی /

چشمانی خیره به سویی که سویش تویی / یک دل زخمی که مرهم زخم هایش تویی ............

خدایا به هر که دوست می داری بیاموز که عشق از زندگی کردن بهتر است و

به هر که دوست تر می داری بچشان که دوست داشتن از عشق برتر....