همیشه  می پنداشتم که بهترین کسی هستم که عاشقت شدم

اما با رفتنت به من گفتی که

بهترین کسی هستم که می توانم چشم به راهت باشم.

نم نم باران چشمانم گل سرخ یادگاریت را تر کرد. خیسیی  چشمان اشک آلودم غم عشق تو را فریاد زد.

تا بدانی دل کوچکم خسته تر از همیشه دنبال عطر نفس های تو می گردد.

کاش این جدایی پایان یابد تا بار دیگر گرمای داشتنت تن سرد و خشک مرا جانی دوباره دهد .

                                                        فريادكردم با صداي بي صدايم

 حرف زدم نه با زبان سر با زبان دل كسي نشنيد

اشك ريختم كسي اشكم را نديد

در خلوت دل تنها ماندم كسي دستم نگرفت 

  كسي نپرسيد كه چرا اينگونه تنهايي

كسي نخواست بداند دلي كه براي هر دلي

 که روزي دلتنگ و گريان بود كارش شاد كردن بود

 حال چرا غمگين و سنگين است

اينهمه درد چيست

اين دردها از آن كيست

 چرا توان سخن گفتنم نيست

 اين بغض از چه چيز در گلويم مانده

اين بار سنگين چرا بر دوشم نشسته

هر چيز توانم گفت الا درد دل كه

در سينه ام نهفته است زبان ياري نمي كند

 نه دست طاقت نوشتن دارد

راستي اين درد سنگين و اين دلتنگي

از آن روزهاي زيباي شاد بهار است ولي چرا ...

شب شده ساکته دوباره خونه

می گرده دل دنبال یک بهونه

می گرده باز گنجه ی خاطراتو

پی یه حرف ناب و عاشقونه

عکس تو رو باز می ذاره روبروش

که تا ته شب واسه تو بخونه

دلم تو التهابه که چه جوری

قدر چشای نازتو بدونه

تو عصری که قحطی عطر یاسه

اما به جاش دوست دارم گرونه

کافیه اسمتو یه جا ببینم

تا حس شعرم بزنه جوونه

من نمی تونم بگم اندازه شو

اینو فقط شاید خدا بدونه

محاله که عشق ما رو ندونن

برو سئوال کن از گلای پونه

اگه بخوان خیلی کم از تو بگن

می گن همون که خیلی مهربونه؟

بی خبری تو ولی از حال من

میندازم اینو گردن زمونه

چقد حسودیم میشه وقتی همه

بهم می گن دل تو پیش اونه؟

من خودمو باز می زنم به اون راه

می گم بیارید واسه من نشونه

اما تا کی فریب بدم دلم رو

اون داره کلی آدرس و نشونه

مهم ولی تویی که اسم نازت

با من یه جایی پشت آسمونه

اونا نمی دونن ستاره هامون

دو تاس ولی توی یه کهکشونه

اینو بخون تا دوباره بدونی

دیوونتم ، دیوونتم ، دیوونه

در عالم تنهایی ام تنها پناهم تو هستی 

چون موج عشق در این دلم تنها پناهم تو هستی

در دفتر شعر و ادب هر چه نوشتم از تو بود 

از این که تنهایم ولی شعر و ترانه ام تو هستی

در خواب شبهای سیام کابوس تلخ بی دلیل 

اما تو شبهای خوش و سپید بارم تو ،هستی 

این که دلم را دست تو بسپارم و از تو  بخوام 

                                        ای نازنین خشک است دلم لیک ،جویبارم تو هستی 

 دوست دارم تو را در آغوش بگیرم و گریه کنم........ 

دلم بدجوری هواتو کرده .........

کاش می توانستم دستان گرمت را بگیرم .........!!!

کاش می توانستم از نزدیک در چشمان عاشقت نگاه کنم

اما این فاصله بین من و تو نمی گذارد تنها عشقم را از نزدیک ببینم

ای خدا این فاصله را از میان ما محو کن که دیگر طاقتم به پایان رسید....!!!

دیگر طاقت این دوری را ندارم....

عشق پر از درد است اما دوری از عشق پر درد تر از یک درد

است.....!!!!!!

سرنوشت سر به سر اوقات تلخ من نگذار که بدجوری دلتنگم........

 دوباره باز گلممممممممم من دلتنگم ومثل همیشه  تنها یادت، تو

 این تنهایی ها سنگ صبور منه .پس.................

 عاشقانه چشمهایم را میبندم و تو را در خیالم تصور میکنم نمی دانی که

چقدر خیال تو برایم لذت بخش است ،از هر چیز در این دنیا برایم

شیرین ترهستی پس چشمهایم را میبندم و با تمام وجود احساست

  می کنم و می گویم:

دوستت دارم

بازم مثل هميشه قطره اشك روگوشه چشمم سنگيني مي كنه

قطره اي كه دوست داره از گوشه چشمم بيوفته پايين

و روي صورتم سرسره بازي كنه

قطره اي كه به محض پايين آومدن از صورتم ناپديد ميشه و صورتم و

با كوله باري از غم تنها ميزاره

قطره اشكي كوچك با دلي بزرگ اما عمري كوتاه

قطره اي كه تمام غم و غصه دلم و با خودش مي بره

و ديگه چيزي براي دلم نميزاره

اي كاش چروكي روي صورتم بوجود بياد و براي هميشه قطره اشك

و روي صورتم نگه داره.........

ميخوام تو تنهايي دلم باغي سوت و كور بوجود بيارم

باغي با درختاي غمگين و ساكت مثل دلم

با يه نيمكت براي دو نفر من و تو تنها

من و تو تنها كنار هم روي نيمكت تنهايي دلم

ميخوام حرفاي دلمو بريزم واست بيرون

حرفايي كه مثل يه بغض گلومو مي فشاره

حرفايي فقط براي تو

براي تو كه تو دل تنهام پا گذاشتي

براي تو كه كنارم روي نيمكت تنهاييم نشستي و نگاهم ميكني

براي تو كه منتظر شنيدن حرف دل مني

براي كسي كه تو دل تنهام فقط اون مي تونه پا بزاره...... 

دلم مثل دلت خونه شقایق

چشام دریای بارونه شقایق

مثل مردن میمونه دل بریدن

ولی دل بستن آسونه شقایق

شقایق درد من یکی دو تا نیست

آخه درد من از بیگانه ها نیست

کسی خشکیده خون من رو دستاش

که حتی یک نفس از من جدا نیست

شقایق وای شقایق گل همیشه عاشق

شقایق اینجا من خیلی غریبم

آخه اینجا کسی عاشق نمیشه

عزای عشق غصه اش جنس کوهه 

دل ویرون من از جنس شیشه

شقایق آخرین عاشق تو بودی

تو مردی و پس از تو عاشقی مرد

تو رو آخر سراب و عشق و حسرت

ته گلخونه های بی کسی برد

شقایق وای شقایق گل همیشه عاشق

دویدیم و دویدیم و دویدیم

به شبهای پر از قصه رسیدیم

گره زد سرنوشتامونو تقدیر

ولی ما عاقبت از هم بریدیم

شقایق جای تو دشت خدا بود

نه تو گلدون نه توی قصه ها بود

حالا از تو فقط این مونده باقی

که سالار تمومه عاشقایی

شقایق وای شقایق گل همیشه عاشق

اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست

به من نگو که چگونه بی تو زیستن را تمرین کنم

مگر ماهی بیرون از آب میتواند نفس بکشد

مگر می شود هوا را از زندگیم برداری و من زنده بمانم

بگو معنی تمرین چیست ؟

بریدن از چه چیز را تمرین کنم ؟

بریدن از خودم را ؟

مگر همیشه نگفتم که تو هم پاره ای از تن منی ...

از من نپرس که اشکهایم را برای چه به پروانه ها هدیه می دهم

همه می دانند که دوری تو روحم را می آزارد

تو خود پروانه ها را به من سپردی که میهمان لحظه های بی کسی ام باشند

نگاهت را از چشمم برندار مرا از من نگیر ...

هوای سرد اینجا رو دوست ندارم

مرا عاشقانه در آغوش بگیر که سخت تنهام

 باور نمی كنی كه اين روزها چقدر دلم گرفته

باور نمی كنی كه خنده هايم چه بغض هايی را در خود پنهان دارد

آری ... من ... با دقايقم ... با زندگيم لجبازی می كنم

نازنينم ! غروب بار سنگين دلتنگی مرا هر شب به دوش می كشد

سنگينی پلكهايم و نگاهی كه ديدن را از ياد برده

كوركورانه زيستن را خوب آموختم

توان نوشتن ندارم

واژه هايم گرد و غبار گرفته  

باور كن كه باورت كردم.

زيباست بخاطر تو زيستن وبرای تو ماندن به پای تو مردن وبه عشق تو سوختن؛

وچه تلخ وغم انگيز است،

دور از توبودن،

براي تو گريستن؛

و به عشق و دنيای تو نرسيدن؛

ای کاش می دانستی بدون تو،

مرگ گواراترين زندگيست؛

بدون تو وبه دور ازدستهای مهربانت، زندگی چه تلخ وناشکيباست.

ای کاش می دانستی مرز خواستن کجاست.

جشن تو جشن تولد تموم خوبیاس..

جشن تو شروع زیبای تموم شادیاس..

جشن تو طلوع یک روزه مقدسه برام..

وقت شکر گذاریه بسوی درگاه خداست...

عزیزم تولدت مبارک..

مهربونم تولدت مبارک..

گلم تولدت مبارک..

امید من تولدت مبارک.

عزیزدلم     دوستت دارم     تولدت مبارک 

درست است غم عشقت قامتم را خم کرد.............موهایم را رنگ برف........... چهره ام را پیر........دستانم

راسرد......و چشمانم را کم سو............و انتظاری سخت نصیب دل کوچیکم اما گل سرخی که یادگار تو هست

هنوز عطرنفس هایت را به همراه دارد و نامت آرامش بخش شب های سرد من است اگر این انتظار تا پایان عمرم

باشد میروم اما نامت را  بر روی سنگ قبرم می نویسم تا بدانی بعد مرگ هم به یاد تو هستم.

ای آسمان زیبا امشب دلم گرفته

 از های و هوی دنیا امشب دلم گرفته

 یک سینه غرق مستی دارد هوای باران

از این خراب رسوا امشب دلم گرفته

امشب خیال دارم تا صبح گریه کنم

شرمنده‌ام خدایا امشب دلم گرفته

خون دل شکسته بر دیدگان تشنه

  باید شود هویدا امشب دلم گرفته

 ساقی عجب صفایی دارد پیاله تو

پر کن به جان مولا امشب دلم گرفته

 گفتی خیال بس کن فرمایشت متین است

 فردا به چشم اما امشب دلم گرفته 

یادت  هست روزی ازم پرسیدی اگه نباشم چیکار می کنی؟؟

منم گفتم : جونم بسته به جونت........

حالا که رفتی چشم به  راه تو هستم تا بیایی....حتی در خواب هم دنبال تو  می گردم.

.

.

.

مجنون تو بودم  اما لیلی ام نبودی تا آخر مجنونت می مانم گرچه نمیایی  ولی باز هم با زمزمه ی اسمت آرامش

می گیرم.......

.

.

.

میدانم می روی و این سکوت با من است سرمایی عمیق تمام وجودم را فرا گرفته است 

کاش بودی و میدیدی عاشقت در چه حالی دنبال عطر قدم های تو  هست

با شک به استقبال شب های بی کسی می روم.....

.

. 

.

هیچ گاه فکر نمی کردم سکوت را تو نصیب دل تنگم کنی

اینگونه بودن در باور من نمی گنجد.

 از وقت رفتنت عطر تنهایی را در اتاقم پاشیدن,  دستای سردم خالی تر از همیشه به انتظار دستای تو نشسته......

چشمهایم به راهند تا یک بار دیگر قامت زیبای تو را ببینن ولی حیف که انتظار بی پایان من چیزی جز یک آرزو  نیست.

.

.

.

دوست داشتن را در نگاه پاک و معصومش پیدا کردم که ملتمسانه می گفت : خداحافظ عزیزم..................

.

.

.

هر شب از پنجره ی کوچیک اتاقم به جهان اطراف می نگرم که  چه سریع می گذرد و چه سرد است

دستان سردم غم نبودنت را برای همه آشکاز ساخته است

گریه های بی صدایم راز عاشقی را درون خودشان نگاه داشته اند تا آن را وقت دیدار به تو گویند

میدونم که دیدن تو شاید حسرت زندگیم شود اما این را میدانم که خسته نخواهم شد از این انتظار

نامت گرما بخش دل یخ زده ی من است

کاش فاصله یی میان ما نبود تا باعث شود نگاهم در چشمانت گم شود

دوستت دارم چون تنهاترین ستاره زندگی منی

دوستت دارم چون تنها ترین مصراع شعر منی

دوستت دارم چون تنها ترین فکر تنهایی منی

دوستت دارم چون زیباترین لخظات زندگی منی

دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی

دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی

دوستت دارم چون به یک نگاه عشق منی

به او بگویید دوستش دارم با صدایی آهسته ، آهسته تر از صدای بال پروانه ها

 به او بگویید دوستش دارم با صدایی بلند ، بلند تر از صدای پرواز کبوتران عاشق

به او بگویید دوستش دار م با هیچ صدایی، چون فریاد دوستت دارم نیاز به صدای بلند یا کوتاه ندارد

فریاد دوستت دارم را میتوان با تپش یک قلب به تمام جهانیان رساند

پس بگذار بدون هیچ شرمی بگویم 

دوستت دارم........

 مهربانم اگر بگويم تو را از ماه و ستاره ها و خورشيد و تمام هستي بيشتر دوست دارم باور كن كه اين حرف دروغ است

 ,اگر بگويم تو را مثل گلي دوست دارم بازم دروغ است يگانه محبوبم حاضرم بگويم تو را مثل خدا دوست دارم و

ميپرستم ! خدايي كه تو را آفريده و مرا در گروه عشق تو حس كرد پس من نيز خود را نه بخاطر تو و تو را بخاطر روحت و

روحت را بخاطر دل مهربانت دوست دارم. چون غروب خيلي قشنگه تو خود خود غروبي چه كنم قحطي واژه ست, هر چه

 هستي خيلي خوبي.....

کودک نجوا کرد:خدایا با من صحبت کن و یک چکاوک در

چمنزار آواز خواند ولی کودک نشنید

پس کودک فریاد زد:خدایا با من صحبت کن!و آذرخش در آسمان غرید ولی کودک متوجه نشد

کودک فریاد زد :خدایا یک معجزه به من نشان بده و یک زندگی متولد شد ولی کودک نفهمید

کودک در نا امیدی گریه کرد و گفت: خدایا مرا لمس کن و بگذار تو را بشناسم،پس خدا نزد کودک آمد و او را لمس کرد

ولی کودک بالهای پروانه را شکست و در حالی که خدا را درک نکرده بود از آنجا دور شد.

روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت . فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این

گونه می گفت: می آید ؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که دردهایش را

در خود نگاه میدارد.

و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست. فرشتگان چشم به لب هایش دوختند، گنجشک هیچ

نگفت و خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست.

گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم، آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام. تو همان را هم از من

گرفتی. این طوفان بی موقع چه بود؟ چه می خواستی؟ لانه محقرم کجای دنیا را گرفته بود؟ و سنگینی بغضی راه

کلامش بست.

سکوتی در عرش طنین انداخت فرشتگان همه سر به زیر انداختند. خدا گفت:ماری در راه لانه ات بود. باد را گفتم تا

لانه ات را واژگون کند. آن گاه تو از کمین مار پر گشودی.

گنجشگ خیره در خدائیِ خدا مانده بود.

خدا گفت: و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی! اشک در

دیدگان گنجشک نشسته بود. ناگاه چیزی درونش فرو ریخت ...

های های گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد ...........

ساحل را با قدم هایت موج را با آوای صدایت غروب را با نوازش چشمانت باد را با شانه زدن موهایت زمستان را با

گرمی دستانت غم را با تکیه بر شانه هایت تاریکی را با شمع وجودت ماه را با روشنی چشمانت محبت را با نوازش

دستانت زیبایی را با طراوت خنده هایت شادی را با لبخند پنهانت وجدایی را با گریه های دنیا می خواهم

گرم و خاموش کنارم بنشین

تو سراپا سخنی

در سکوت تو جهانی خفته است

چشم از چشم من خسته مدار

غم سنگین دلم را تو فقط می دانی

که تو در جان منی

و تو همزاد منی

تو پرستوی بهارانم باش

از دلم کوچ مکن

که دلم مست بهار است

 کسی از دلم خبر ندارد کسی نمی داند در این لحظات دوری و فراق من چه میکشم


کسی نمیداند دردهای انباشته در دلم کاسه صبرم را لبریز کرده و


باز کسی از نگاهم نمی خواند دلتنگم ،


درد دوری و هجران درد نبود و فراق بر من چیره گشته و من آهسته آهسته


بی تو در تنهایی خواهم مرد...........

 اگر مي دانستي که چقدر دوستت دارم سکوت را فراموش مي کردي تمامي ذرات وجودت عشق را فرياد مي کرد اگر

 مي دانستي که چقدر دوستت دارم چشمهايم را مي شستي و اشکهايم را با دستان عاشقت به باد    مي دادي اگر 

مي دانستي که چقدر دوستت دارم نگاهت را تا ابد بر من مي دوختي تا من بر سکوت نگاه تو رازهاي يک عشق

 زميني را با خود به عرش خداوند ببرم اي کاش مي دانستي...

فاصله عشق هاي معمولي را از بين ميبرد و عشق هاي بزرگ را شدت مي بخشد

مانند باد که شمع را خاموش مي کند و آتش را شعله ور مي سازد

پس بيا فاصله ها را کم کنيم از غم عشقمون کم کنيم.

یک نفر...

 یک جایی...

تمام رویا هاش لبخند توست

و زمانی که به تو فکر می کنه

احساس می کنه که زندگی واقعا با ارزشه

پس هر وقت احساس تنهایی کردی

این حقیقت را به خاطر بسپار

یک نفر...

یک جایی...

در حال فکر کردن به توست.........

بدان كه براي زيستن دو قلب لازم است...

 قلبي كه هديه دهد وقلبي كه هديه پذيرد.

قلبي كه سخن گويد وقلبي كه پاسخ دهد.

 قلبي كه دوستش بداري و قلبي كه دوستت بدارد.

 قلبي براي من وقلبي براي تو.

 غم تنها ترین تنهای دنیا

تویی زیباترین زیبای دنیا

تو مثل امید یک قناری

قراری بر دل هر بی قراری

منم یلدای بی پایان عاشق

تو بودی مرحم زخم شقایق

تویی لالایی خواب خوش آواز

بالم را مشکن در اوج پرواز

نگاهت را می پرستم ای نگارم

فدای تار مویت هر چه دارم

عزيزم تو اولين کسي هستي که عشقش در قلبم متولد شد

و تولد عشق تو در بهار را تا پايان حيات بشر به کما خواهم برد

از طرف دوست دار هميشگي تو . . 
 

می نویسم تا بدانی که :
هر چه داغ ها کهنه تر شود دیر تر از یاد خواهد رفت !
می نویسم تا بدانی :
باران ابرها زود گذرند و باران چشم عاشق ماندگار تر !
می نویسم تا بدانی :
رد پا فانی و رد عشق سوزنده تر از هر آتش !
می نویسم تا بدانی :
اسم ها تکراری ولی یادشان همواره قشنگ !
می نویسم تا بدانی :
دوستت دارم
و یادت ماندگارتر از هر چه در یادم خواهد ماند ! ! !
می نویسم :
به امید دیدار
تو اگه دلتنک منی
یک به یک فاصله ها را بردار

کدوم سد سکوت پر میکشی چکاوکم؟- چرا به من شک میکنی من که منم برای تو--لبریزم از عشق تو وسر شارم از

 هوای تو دست کدوم غزل بدم نبض دل عاشقامو--پشت کدوم بهانه ها پنهون کنم هق هقمو--گریه نمیکنم نرو آه

 نمیکشم بشین-- حرف نمیزنم بمون-- بغض نمیکنم ببین--سفر نکن خورشیدکم ترک نکن من را نرو -- نبودنت مرگ منه

راهی این سفر نشو--نزار که عشق من و تو اینجا به آخر برسه--بری تو و مرگ من از رفتن تو سر برسه نوازشم کن و

ببین عشق میریزه از تنم -صدا کن و ببین

نشسته ام به روی ابر خاطرات

ساکت وخموش

و فقط یاد توست که هر لحظه موسیقی قلبم را می نوازد

و شیرینی روزهای با تو بودن  گهگاهی صورتم را نوازش می کند

چه قدر دلم برایت تنگ است نازنینم...

شب روی جاده نمناک می خوانم هر مهتاب تو را

و تو آرام می آیی و می نشینی در سکوت سینه ام

زیر لب با شوق صدایت می زنم

و تو دست در دستم می نهی

و چشمهای فسونگرت می برد مرا...

گوش کن نبضم از طغیان خون متورم شده است

و تنم از وسوسه ای می سوزد

تو را می خواهم برای بودنت ...ماندنت...همیشه و همیشه

عزیزم این قلب کوچک و شکسته و پر از عشق من تنها هدیه ای است از طرف من به
  تو.............

 وقتي کسي رو دوس داري،حاضري جون فداش کني

حاضري دنيارو بدي، فقط يه بار نيگاش کني

به خاطرش داد بزني،به خاطرش دروغ بگي

رو همه چي خط بکشي،حتّي رو برگ زندگي

وقتي کسي تو قلبته،حاضري دنيا بد بشه

فقط اوني که عشقته،عاشقي رو بلد باشه

قيد تموم دنيارو به خاطرِ اون مي زني

خيلي چيزارو مي شکني ، تا دل اونو نشکني

حاضري که بگذري از دوستاي امروز و قديم

امّا صداشو بشنوي ، شب از ميون دوتا سيم

حاضري قلب تو باشه ، پيش چشاي اون گرو

فقط خدا نکرده اون ، يه وقت بهت نگه برو

حاضري هر چي دوس نداشت ، به خاطرش رها کني

حسابتو حسابي از ، مردم شهر جدا کني

حاضري حرف قانون و ، ساده بذاري زير پات

به حرف اون گوش کني و به حرف قلب باوفات

وقتي بشينه به دلت ، از همه دنيا مي گذري

تولّد دوبارته ، اسمشو وقتي مي بري

حاضري جونت و بدي ، يه خار توي دساش نره

حتي يه ذرّه گرد وخاک تو معبد چشاش نره

حاضري مسخرت کنن ، تمام آدماي شهر

امّا نبيني اون باهات ، کرده واسه يه لحظه قهر

حاضري هر جا که بري ، به خاطرش گريه کني

بگي که محتاجشي و ، به شونه هاش تکيه کني

حاضري که به خاطر ، خواستن اون ديوونه شي

رو دست مجنون بزني ، با غصه ها همخونه شي

حاضري مردم همشون ، تو رو با دست نشون بدن

ديوونه هاي دوره گرد ، واسه تو دس تکون بدن

حاضري اعتبارتو ، به خاطرش خراب کنن

کار تو به کسي بدن ، جات اونو انتخاب کنن

حاضري که بگذري از ، شهرت و اسم و آبروت

مهم نباشه که کسي ، نخواد بشينه روبروت

وقتي کسي تو قلبته ، يه چيزقيمتي داري

ديگه به چشمت نمي ياد ، اگر که ثروتي داري

حاضري هر چي بشنوي ، حتي اگه سرزنشه

به خاطر اون کسي که ، خيلي برات با ارزشه

حاضري هر روز سر اون ، با آدما دعوا کني

غرورتو بشکني و باز خودتو رسوا کني

حاضري که به خاطرش ، پاشي بري ميدون جنگ

عاشق باشي اما بازم ، بگيري دستت يه تفنگ

حاضري هر کي جز اونو ، ساده فراموش بکني

پشت سرت هر چي مي گن ، چيزي نگي گوش بکني

حاضري هر چي که داري ، بيان و از تو بگيرن

پرنده هاي شهرتون ، دونه به دونه بميرن

وقتي کسي رو دوس داري ، صاحب کلّي ثروتي

نذار که از دستت بره ، اين گنجِ خيلي قيمتي 

 براش بنويس دوستت دارم آخه مي دوني آدما گاهي اوقات خيلي زود حرفاشونو از ياد مي برن ولي يه نوشته , به اين

  سادگيا پاک شدني نيست . گرچه پاره کردن يک کاغذ از شکستن يک قلب هم ساده تره ولي تو بنويس .. تو ... بنوي

معشوقی از عاشقش پرسید...من قشنگم؟ عاشق جواب داد ...نه .

 پرسید ... دلش میخواد با اون باشه؟ باز جواب داد ... نه . . . پرسید:اگه ترکت کنم 

گریه میکنی؟  گفت:... نه . معشوق با چشمان پر از اشک می خواست عاشق

 رو ترک کنه که عاشق  دست معشوق رو گرفت و گفت: تو قشنگ نیستی

بلکه زیبایی ... من نمیخوام با تو باشم من نیاز دارم با تو باشم ... اگه بری

 گریه نمی کنم ... میمیرم...............

اگر می تونستم توی دنیا یه چیز دیگه باشم

می خوام اشک تو باشم

که تو چشمات متولد بشم

روی گونه هات زندگی کنم و روی لبت بمیرم

همین، فقط بمیرم ...

كاش آسمان حرف كوير را مي فهميد و اشك خود را نثار گونه هاي خشك كوير مي كرد.

كاش دلها آنقدر خالص بودند كه دعا ها قبل پائين آمدن دستها مستجاب مي شدند.

كاش مهتاب با كوچه هاي تاريك شب آشنا تر بود.

كاش بهار آنقدر مهربان بود كه باغ را به دست خزان نمي سپرد.

كاش در قاموس غصه ها ، شكوه لبخند در معني داغ اشك گم نمي شد.

كاش مرگ معناي عاطفه را مي فهميد...

 صدایت در گوشم زمزمه میشود.........

ونگاهت در ذهنم مجسم ولی...

من تو رامیخوام نه خیالت.........